Κάνε με να νιώσω οτι το πίνω
Παραπλανεί κρεμμάμενο σαν βαβυλώνιο άνθος. Το κοιτάς να γυαλίζει κάτω απο τον ζωοφόρο ήλιο και η σκέψη σου πλανάται σε ρουμπινένιους χυμούς που κυματίζουν στο διάφανο του ποτηριού. Μοσχοφίλερο. Ευγενής γόνος της οικογένειας φιλεριών απο τη Μαντινεία, έχει ξεχωρίσει απο τα αδέλφια του. Μόνο που το ρουμπίνι που περιμένεις να χαιδέψει το ποτήρι σου ποτέ δεν θα έρθει. Αντί για αυτό θα το πλυμμηρίσει ένα χρυσαφένιο κύμα καλοκαιρινής φρεσκάδας δίπλα στη μπουνάτσα της θάλασσας. Το μοσχοφίλερο έχει κουκούλι σχεδόν κόκκινο, σάρκα που το ψέμμα της στα χέρια του καλού τεχνίτη δίνει μια αναπάντεχη ηδονή σε διψασμένους για σκέρτσα ουρανίσκους. Θέλει την ψύχρα να δώσει τα αρώματα του και θα το κακομεταχειριστεί κανείς να το αφήσει να ζεσταθεί παράπανω απο τους 12 βαθμούς.
Είναι νευρικό σαν πουλάρι που παιχνιδίζει στους αγρούς. Μόλις ο φελλός το αφήσει ελεύθερο να καλπάσει, ο αεράς θα γεμίσει απο φρούτα ζουμερά ντυμένα με δροσοσταλίδες. Κάνει τη μύτη να βλέπει ότι τα μάτια ζηλεύουν και τους κάλυκες της γλώσσας να αδημονούν να νιώσουν το τσίμπημα του. Σαν η πρώτη γουλιά τσαχπινιάς τριγυρίσει το στόμα ένας μαγικός μηχανισμός θα υποτάξει τα μάτια να κλείσουν. Ο σαγηνευτικός χυμός του μοσχοφίλερου καταφέρνει να βγάλει τα γκέμια απ τη γεύση και την αφήνει να χορέψει τρελά σαν ένα μικρό παιδί που κοροιδεύει όλα όσα οι μεγάλοι φοβούνται.
Το γλέντι ξεκίνησε.
posted by guerriero_da_luz @ 9:35 μ.μ.
15 Comments:
Με πότισες...!
Φοβερή περιγραφή!
Χαίρομαι adomiel που το ένιωσες.
Γειά σου natalia, ευχαριστώ.
Και μόνο που διάβασα τα παραπάνω, ήρθε στο στόμα μου η γεύση...
Μα που στο καλό είχε πάρει το μάτι μου αυτό το μπουκάλι;
Πάω να το βρώ!!!
Στην υγειά σου guerriero da luz...
Πολεμιστή, δεν μ' έκανες να νιώσω πως το πίνω...
...με μέθυσες.
Respect
Lele στην υγεία σου και σένα!
Να είσαι καλά τύπε...τους χαιρετισμούς μου...
μου φαίνεται σαν να εκτιμάς πολύ το μεγάλο πατητήρι...saludos
Guerriero το ένιωσα είναι αλήθεια... και αποφάσισα να δοκιμάσω... να σε διαψεύσω ή να διαψευστώ... η πρώτη γουλιά χχμμμ... δεν τη θυμάμαι... ντροπή μου αλλά το μυαλό μου ήταν παγιδευμένο αλλού... η δεύτερη γουλιά "σε" αποκάλυψε... και σε επιβεβαίωσε...! ;-)
Καλημέρα...
Ναι μικρέ πρίγκηπα, το εκτιμώ γιατί απολαμβάνω όσα απλόχερα μου χαρίζει. Χαιρετώ!
Adomiel δυσκολα δεδομένα να διαψεύσει κανείς! ;)
Πάντως σε κάθε περίπτωση εγώ κι ο ουρανίσκος μου (σ.σ. ο οποίος παρεμπιπτόντως είναι ευαίσθητούλης, αλλά ουχί εκλεπτυσμένος) σε ευχαριστούμε θερμά...! :-)
Μας φανέρωσες νέους δρόμους... Τους οποίους έχουμε σαφώς την πρόθεση να διερευνήσουμε μέχρι τελευταίας ρανίδας...! ;-)
Καλημέρα...
Χεχ, θα ενημερώσω πότε είναι το επόμενο ΑΑ meeting... :P
Ακόμα δεν πρόλαβα να βυθιστώ στις οινικές κραιπάλες και μου συστήνεις αποτοξίνωση; :-ο τςτςτςτςτςτςτςτς...
Μάλλον δεν έχεις εμπιστοσύνη στις αντοχές μου...! αχαχαχαχαχαχαχαχαχα
Στην υγειά μας!!!
Απίστευτη περιγραφή.
Καλά ΚΡΑΣΙΑ - στην κυριολεξία!!!!!
Καλημέρα!
Και σε σένα Μαριλένα, ευχαριστω!
τόσο καιρό που έλειπα έχασα. φοβερό το κείμενο, φίλε.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home