Sunday bloody sunday...
Η μέρα των άλλοτε γέλιων στο καναπέ, μεσημεριανού καφέ, αναδρομής στην εβδομάδα που πέρασε και σχεδιασμού αυτής που έρχεται. Των αστείων και των πειραγμάτων, των ονείρων και των όρκων, των νωχελικών απογευμάτων και των αφρόλουτρων με κεριά. Τώρα είναι μια βαρετή μέρα απο αυτές που παρακαλάω να περάσουν και αναζητώ μυριάδες τρόπους να σκοτώσω τις ώρες τις.
Διαβάζω τις εφημερίδες μου αφού έχω βάλει στη σειρά το φύλο τα ένθετα και τις διαφημίσεις. Η επικαιρότητα δεν μου δίνει τίποτα άξιο λόγου παρά της ίδιες ανοησίες να αναμασούνται απο γραφιάδες που έχουν ήδη στο μυαλό τους την ημέρα που στη θέση της στήλης τους θα γράφεται το ''ο Κ.Μ. κάνει χρήση της ετήσιας άδειας του''. Ελλάδα-Τουρκία, ένταση, Χάγη, Eurovision (μα ακόμα να βαρεθείτε?), Καραχασάν, Πλατεία Αριστοτελους, Το νέο ΠΑΣΟΚ (χαχαχαχαχ), η κυβέρνηση και τα αντανακλαστικά της (χαχαχαχαχ ξανά), τα επιτόκια, Ιράν, Μουντιάλ... Σας βαρέθηκα, η ήδη βαρετή Κυριακή μου έρπεται πάνω στα κουφάρια των δια-σταυρωμένων αντιγραφών πληροφορίας σας...
No love no glory... Είδα το closer. Δεν το είχα δεί. Θα μου το έλεγαν οι δακρυγόνοι αδένες μου διαφορετικά...Go on Sunday, get out of my face...
posted by guerriero_da_luz @ 5:53 μ.μ.
8 Comments:
Το closer είναι ωραία ταινία από άποψη σκηνοθεσίας, ερμηνειών κλπ αλλά δεν είναι ό,τι καλύτερο για να σου ανεβάσει τη διάθεση το απόγευμα της Κυριακής...
Να σου στείλω ένα χαμόγελο;
Hi ya there princess...got your smile.. :)
test
καλημέρα :D έκλαψες στην ταινία??
Βασικά δύο ήταν οι αδύνατες μου σκηνές. Η πρώτη, με την απίθανη φωτογραφία του πλήθους και του ηλεκτρισμου των βλεμμάτων και όλο αυτό πακεταρισμένο σε slow motion με το απίστευτο κομμάτι ώς μοσική υπόκρουση, και λίγο πρίν το τέλος όπου ο Jude Law επιστρέφει στο πάρκο και του αποκαλύπτεται το όνομα που του είπε, και το story πίσω απο αυτό... Αυτές σκηνές με έκαναν και δάκρυσα.
ΟΙ σκηνές.. :D
:)
Γλυκιές καληνύχτες, πολεμιστή.
best regards, nice info Large canvas backpacks
Δημοσίευση σχολίου
<< Home