Μετά απο το Θετική Ενέργεια #1 και πρίν απο το Θετική ενέργεια #2
Ανάμεσα λοιπόν θα παρατάξω ένα δικό μου πόνημα το οποίο έγραψα πρό τριετίας αφού είχα κάνει όλα όσα δεν ενδύκνειται να κάνει κανείς όταν κυριεύεται απο στενάχωρα συναισθήματα... Το ξέθαψα αστειευόμενος με τον εαυτό μου και τον κυκλοθυμισμό που κουβαλά..
Μια αφιέρωση σε όσων οι νύχτες είναι μπερδεμένες...
Και πες οτι ηταν λάθος που δε μπορεις να σβήσεις
Το αυριο που θα ερθει πως θα ζησεις και θα χαμογελας
Μα οι νυχτες , οι νυχτες που δεν μπορείς να αγγίξεις
Και οι σκεψεις που σε κανουν να σκορπας
Ειναι εκει και τυραννουν το λίγο που σου έχει απομείνει απο εσενα
Ειναι εκεί και βλαστημούν τις ώρες που τα λόγια είχες κρυμμένα...
Και πες οτι στον ήλιο θα γυρίσεις
Και πως το φώς θα αρχίσεις πάλι να αγαπάς
Μα τα σκοτάδια, τα σκοτάδια που δεν μπορείς να αφήσεις
Και οι λόγοι που σε κάνουν να πονας
Ειναι εκει και τυραννουν το λίγο που σου έχει απομείνει απο εσενα
Ειναι εκεί και βλαστημούν τις ώρες που τα λόγια είχες κρυμμένα...
posted by guerriero_da_luz @ 8:09 μ.μ.
11 Comments:
Καλησπέρα Πολεμιστή του Φωτός. Καλωσόρισες στον συναρπαστικό κόσμο των ελληνικών ιστολογίων. Ενδιαφέρουσες οι σκέψεις σου σε αυτό το ποστ και τώρα που έπεσε το βράδυ είναι ταιριαστές με την ατμόσφαιρα... Θα χαρώ να σε διαβάζω, καλές εμπνεύσεις να χεις, Μαριαλένα
Καλώς σας βρήκα Μαριαλένα. Και καλώς ήρθες και εσύ στο ψηφιακό μου τετράδιο...Το βράδυ πάντα κάνει το μυαλό να στριφογυρίζει...
Ευχαριστώ για την αφιέρωση...
Το ευτύχημα είναι ότι κι εγώ πλέον έχω αρχίσει και αστειεύομαι με τον εαυτό μου όταν είναι στα γκρίζα του (καλή ώρα...)
Το πόνημα εξαιρετικό!
Γράφεις πολύ ωραία :)
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια γαληνεμένη επισκέπτρια μου...Το γκρίζο και το μαύρο χώρις σαρκασμό είναι χρώματα αδιέξοδα...Να αστειεύεσαι συχνά. :)
Γεια σου Anthony...
Πολύ όμορφο.
Τα μπερδεμένα βράδυα κάπως έτσι ξεμπλέκονται.
(οι λόγοι που σε κάνουν να πονάς...είναι εκεί και βλαστημούν τις ώρες που τα λόγια είχες κρυμμένα...) I like it!
Καλησπέρα
Καλώς ήρθες Μαριλένα..και να προσθέσω οτι τα μπερδεμένα βράδυα μας δείχνουν πως να ξεμπερδέψουμε τα κατοπινά. Όλοι έχουμε βλαστημήσει τέτοιες ώρες. Μάθαμε να μην κρύβουμε τα λόγια μας?
Μάθαμε οτί πρέπει να τα λέμε στην ώρα τους :)
Τουλάχιστον μάθαμε...!!!
Αυτό ειναι το νόημα των βραδυών των μπερδεμένων λοιπόν...να μας μαθαίνουν αυτά που δεν εννοούμε να μάθουμε με..συμβατικούς τρόπους.
Ας έσπαγε με κάποιο τρόπο η ρημάδα η λογική, ας σταματούσαν οι σκέψεις, ας αφήναμε κατά μέροςτα φαντάσματα των φόβων που μας ρουφούν το αίμα σα βαμπιρ... Ας αφήναμε λίγο χώρο να αναβλύσει ο πραγματικός εαυτός, η πραγματική ζωή και η χαρά.
Αυτοκτονούμε κάθε μέρα και το δεχόμαστε ελαφρα τη καρδία.
Αυτά τα γράφω με αφορμή το πρόσφατο βίωμα μιας φίλης σε μια ομαδα αυτογνωσίας.
Όχι, δεν μπορώ να κοιμηθώ.
Κάπως έτσι είναι τα πράγματα...Καλημέρα
Serenity, όλα στο μυαλό μας είναι. Μέσα μας. Είμαστε οτι θέλουμε να είμαστε. Οι ανασφάλειες και οι φόβοι οδηγούν σε ψυχαναγκασμούς. Για να βγάλει κανείς τον πραγματικό του εαυτό, πρέπει να κάνει κουβέντα με τα παραπάνω. Να τα αντιμετωπίσει κατάματα και να τα συντρίψει. Είμαστε οτι είμαστε για εμάς όχι για τους άλλους.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home