Τετάρτη, Μαΐου 03, 2006

Καθυστερημένα...καλό μήνα!

Έφυγε ένας ήρθε άλλος. Καλό μήνα. Μάης λοιπόν και προχωράμε.. Είμαι αδρανής μερικές μέρες τώρα..Μέχρι και στο blog μου φαίνεται. Με έχει κυριεύσει αυτές τις μέρες ένα αίσθημα ανικανοποιήτου. Να μου πείς (και όπως πολύ σωστά σημείωσε μια φίλη) ο καθένας μας το έχει αυτό. Πάντα κάτι περισσότερο ζητάμε. Πάντα κάτι παραπάνω έχουμε ανάγκη. Αν το έχεις προσδιορίσει αυτό το κάτι είσαι σε καλό δρόμο. Αν όχι? Αν πρέπει να ξαναψάξεις? Αν πρέπει να αναθεωρήσεις? Ε ναί θα πρέπει. Πρέπει, πρέπει, πρέπει...Πρέπει να το πάρεις απόφαση οτι είναι απαραίτητο. Αλλιώς ποιός αντέχει το μπέρδεμα? Για αυτό δεν τα κάνουμε όλα? Αυτό δεν είναι το κίνητρό μας? Αποφυγή αποσταθεροποίησης. Ο φόβος της αστάθειας, ο φόβος του να είνα σαθρό το έδαφος κάτω απ' τα πόδια μας..Μέχρι πού θα φτάσει κανείς για να πετύχει τη σταθερότητα αυτή? Και τί άλλο είναι διατεθειμένος να θυσιάσει αλήθεια? θέλω να το διαπιστώσω? ...Ξανά?